Synopses & Reviews
Synopsis
Het is halverwege de 21e eeuw, rond 2050. De problemen voor de mens op aarde zijn onbeheersbaar geworden als gevolg van een dreiging van oorlogen met kernwapens, wereldwijde migratiestromen als gevolg van overbevolking in juist die gebieden waar meer menselijk leven nauwelijks mogelijk was, klimaatveranderingen door CO2-uitstoot gekoppeld aan een steeds sterkere inperking van het corrigerende effect daarop van de natuur en automatisering, waardoor er steeds minder mensen nog hoefden te werken om te kunnen voorzien in hun eigen levensonderhoud. Die laatsten stortten zich uit pure verveling niettemin wel massaal op de consumptiemaatschappij en vormden in de democratie inmiddels gezamenlijk ook een meerderheid, waardoor zij steeds meer rechten konden opeisen zonder daar plichten tegenover te hoeven stellen. Ook de hoogmoed van de mens als diersoort, zonder het besef dat hoogmoed voor de val komt, speelde een rol, net als vele andere factoren. De democratie had lange tijd in een behoefte voorzien, maar er geleidelijk toe geleid dat een meerderheid van de mensen in de oude wereld niet meer hoefde te werken, omdat robots daar - dankzij de automatisering - bijna al het werk hadden overgenomen dat weinig opleiding of specialisatie vergde. Als gevolg van de toegenomen welvaart en de populaire verzorgingsmaatschappij, was die laatste verworden tot een consumptiemaatschappij met louter rechten. Normen waren nog slechts kreten uit het verleden en bijna alle plichten waren afgeschaft. Daarvoor in de plaats waren rechten en uitkeringen als pepernoten rondgestrooid. Iedereen vond zichzelf geweldig en straffen werden gezien als iets dat niet paste bij de menselijke waardigheid.Celstraffen waren grotendeels vervangen door taakstraffen en als de veroordeelden daarbij niet kwamen opdagen was dat ook goed, want een mens bleef toch een mens en was geen dier.De aandacht van de samenleving ging vooral uit naar de daders van moord en verkrachting. Die moesten geholpen worden. De slachtoffers en hun nabestaanden hadden gewoon pech gehad alsof het om een natuurramp ging.Natuurlijk ging het in zekere zin om een natuurramp, omdat genotype en fenotype van de mens en de voor velen onvoorstelbare interactie daartussen, ook onder de natuur vielen. Maar de meeste mensen waren vergeten dat men natuurrampen in het verleden voorkwam door dijken aan te leggen tegen overstromingen, lavastromen om te leiden om dorpen daartegen te beschermen en noem alles maar op.De mens zag zichzelf dan ook steeds meer los van de natuur en met name van de evolutie, zonder te beseffen dat hij gewoon een aap was, die zijn kop voortaan hoofd had genoemd. Die mens meende zich daarna dan ook niets meer van die natuur te hoeven aantrekken en zag zelfs de nauw aan hemzelf verwante andere zoogdieren alleen nog als voedsel, of erger nog als gebruiksvoorwerpen. Veel mensen in de Westerse wereld kenden andere dieren alleen nog uit de vriesvakken in de supermarkt. Hij herinnerde zich uit zijn tijd als automobilist, dat hij ooit het plan had opgevat om een boekje samen te stellen: "Tweedimensionale dieren langs de snelweg", om andere automobilisten te kunnen tonen wat hun voorgangers daar hadden doodgereden. Velen van hen kwamen hooguit die tweedimensionale vorm van dieren weleens tegen.Een kleine, maar groeiende populatie van wilskrachtige en hoogopgeleide mensen, zag voor zichzelf geen toekomst meer in die oude wereld. Zij waren op zoek gegaan naar een nieuwe wereld, die zij hadden gevonden in een groot eiland, dat juist als gevolg van de gevreesde klimaatveranderingen zijn ijskap geleidelijk van zich zou afschudden als sneeuw voor de zon. Dat eiland lag bovendien ver verwijderd van de gebieden op aarde waar overbevolking en conflicten waren te verwachten. Tegelijk bereidde men zich in die nieuwe wereld voor op de vestiging van een permanente kolonie op de planeet Mars als extra zekerheid voor overleving van zijn bewoners in de toekomst.